[Ἀντιβολὴ ἀρχαίου κειμένου μέ: Aeschyli Tragoediae cum incerti poetae Prometheo, edidit Martin L. West, Stutgardiae in aedibus B. G. Teubneri, 1990, σελ. 377-8, Εὐμενίδες, στ. 647-51.]

ΑΠΟΛΛΩΝ:

Ἀνδρὸς δ’ ἐπειδἂν αἷμ’ ἀνασπάσῃ κόνις

Μὰ ὅταν τ’ ἀνθρώπου τὸ αἷμα ἡ σκόνη τὸ ρουφήξῃ

ἅπαξ θανόντος, οὔτίς ἐστ’ ἀνάστασις!..

ἔχοντας πεθάνει ἐκεῖνος, δέν ἐχει πιὰ ἀνάσταση!..

Τούτων ἐπῳδὰς οὐκ ἐποίησεν πατὴρ

Λόγια μαγικὰ γιὰ δαῦτα, δέν ἐφτειαξε ὁ πατέρας

οὑμός, <ὁ Ζεύς> – τὰ δ’ ἄλλα πάντ’ ἄνω τε καὶ κάτω

ὁ δικός μου, ὁ Δίας – ἀκόμα κι ἂν τ’ ἄλλα πάνω-κάτω

στρέφων τίθησιν οὐδὲν ἀσθμαίνων μένει…

τάφερε δίχως οὔτε νὰ βαρειανασάνῃ…