Ἐνάντια στ΄ «ἀξίωματα», τὶς μονομανίες καὶ τοὺς περιωρισμένους ὁρίζοντες τῶν ἀδαῶν καὶ πονηρῶν, ποὺ ἐνδύονται τὴ λεοντὴ τῆς Ἐπιστήμης καὶ τῆς Τέχνης, γιὰ νὰ παγιδέψουνε σὰ λύκοι πρόβατα, μοναδική ἀπάντηση ἡ υπενθύμιση τῆς Ἀλήθειας – ἡ διάσωση τοῦ ἴδιου τοῦ Λόγου καὶ τῆς λειτουργικῆς του συνέχειας. Κι οὔτε  μ ί α  ἀναφορὰ στὴν ἀνυπαρξία αὐτῶν τῶν τιποτένιων· παραχάραξη τῆς Ἱστορίας δέν εἶναι μονάχα ἡ ἀπαλοιφὴ σημαντικῶν, μὰ κ’ ἡ ἀναφορὰ σ’ ὅσα ποτέ καὶ πουθενά, δέν ἄφησαν οὐσιαστικὸ σημάδι στ’ ἀνθρώπινα, μά.. κι οὔτε πρόκειται ν’ ἀφήσουν. Γιατὶ μὲ μύθους ἐπίπλαστους κι ἀδιάλειπτα ἐπαναλαμβανόμενους ἀπὸ κήνσορες (ποὺ πρῶτα προδώσανε τὸν ἑαυτό τους), καμμία κοινωνία δὲν προχώρησε..- πάντα ὅμως  κ α τ α σ τ ρ ά φ η κ ε!