[Ἔμμετρη διασκευὴ τῶν ζωροαστρικῶν γραφῶν ἀπό: The sacred books of the East, edited by F. Max Müller, Clarendon Press, Oxford, 1895, τομ. 4: The Zend-Avesta, Part I: The Vendîdâd, translated by James Darmesteter, , σελ. 3, 1.]
Ἔτσι μίλησε
ὁ Ἀούρα Μάτζντα[1]
στὸ Ζωροάστρη Σπιτάμα:
«Ἂν δέν ἔκανα
καθένα νὰ λατρεύῃ
τὴ χώρα ποὺ γεννήθηκε
—κι ἂς ἦταν ἔρημος—,..[2]
ὅλος ὁ κόσμος θὰ κατάκλυζε
τὸν Παράδεισο.»[3]
[1] =ὁ σοφὸς Κύριος.
[2] Στὸ πρωτότυπο: Κι ἂς μὴν εἶχε χάρες.
[3] Στὸ πρωτότυπο: Ἀιρυάνα Βαέγκο· τὸν τόπο (ἢ τόπους) ἀπ’ ὅπου ξεκινήσανε τὴν προέλασή τους οἱ Ἄριοι-> Ἰρανοί/Πέρσες καὶ Ἀρχαῖοι Ἰνδοὶ μεταξὺ ἄλλων. Στὶς Ἀβέστα ἀναφέρονται δεκαέξι τέλειες χῶρες ποὺ δημιούργησε ὁ Ἀούρα Μάτζντα· ἀνάμεσά τους: ἡ Σογδιανή, ἡ Μαργιανή, τὰ Βάκτρα, ἡ Ἀρεία, ἡ Ὑρκανία, ἡ Ἀραχωσία, ἡ Ἐτύμανδρος, οἱ Ῥαγαί, ἡ χώρα τῶν Ἰνδῶν. Βλ. ὅ.π., σελ. 1.
