[Γραμμένο στὸ λεύκωμα τοῦ Ἔντβαρ Γκρήγκ, τὸ Φεβρουάριο τοῦ 1866. Γιὰ τὸ πρωτότυπο: http://www.ibsen.uio.no/DIKTSAML_Diht.xhtml]
Jeg kaldte dig mit lykkebud;
Σὲ κάλεσα ὡς ἦσουν ἄγγελος μου τυχερός·
jeg kaldte dig min stjerne.
Σὲ κάλεσα δικό μου ἀστέρι.
Du blev da også, sandt for Gud,
Ἀκόμα δείχτηκες γιὰ τὸ Θεό, ἀληθινός,
et lykkebud, der gik – gik ud; –
ἄγγελος τυχερός, σὰν ἦρθες καὶ σὰ χάθηκες·
en stjerne –, ja, et stjerneskud,
ἀστέρι,.. ναί, καὶ πεφταστέρι φάνηκες
der slukned i det fjerne.
μακρία βουτῶντας στ’ οὐρανοῦ τὴ στέγη.
