[Θέατρο ΜΠΙΠ, ἀπὸ 19 Ὀκτωβρίου, κάθε Παρασκευὴ στὶς 21.15· περισσότερες πληροφορίες, ἐδῶ.]

Ἡ μεγάλη Καρχηδόνα μὲ τὴ Νουμιδία στὴ Βόρεια Ἀφρικὴ κ' ἡ Κάπουα στὴν Ἰταλία, καταστράφηκαν, γιὰ νὰ μήν ἔχουν μνήμη. Κ’ οἱ τρεῖς ἦταν ἐμπόδιο γιὰ τοὺς Ρωμαίους. Κ’ οἱ τρεῖς εἴχανε δ ι κ ο ύ ς  τ ο υ ς  νόμους, πολίτευμα κι ἀξίες. Ἡ αὐτονομία τους τὶς ἔκανε ἐ π ι κ ί ν δ υ ν ε ς. Ἔπρεπε νὰ ἰσοπεδωθοῦν, γιὰ νὰ γίνῃ ἡ Ρώμη ὅ,τι τελικά ἔγινε: ἡ μεγάλη ἐπικράτεια μὲ τὴν καλοκουρδισμένη γραφειοκρατία καὶ τοὺς μακραίωνους θεσμούς.

Εἴτε οἱ πόλεμοι θὰ παρέμεναν ἐ ξ ω τ ε ρ ι κ ο ί, μεταξὺ ξένων δυνάμεων, εἴτε θὰ γίνονταν ἐ σ ω τ ε ρ ι κ ο ὶ ἀνάμεσα σὲ Ρωμαίους στρατηγούς. Εἴτε θὰ σκοτωνόταν ὁ πολίτης στὴ μάχη εἴτε θὰ πέθαινε στοὺς δρόμους τῆς πλούσιας πόλης δίνοντας ἀγῶνα γιὰ τὸ ψωμί του· θὰ τόβρισκε ὅμως – ἂ ν τόβρισκε – χωρίς τὸ φόβο ξ έ ν η ς ἐπιδρομῆς…

Γιὰ νὰ γίνουν ὅμως ὅλ’ αὐτά, ἔπρεπε οἱ τρεῖς πόλεις ν’ ἀφανιστοῦν -νὰ ξεχαστοῦνε τὰ ἐλεύθερα ἤθη τους κι ἀπ’ τοὺς κατοίκους τους μὰ κι ἀπ’ ὅλον τὸν κόσμο! Ὅποιος θ υ μ ᾶ τ α ι  τὴν ἐλευθερία, τὴν ἀ π ο ζ η τ ᾷ. Μὲ κάθ’ εὐκαιρία θέλει νὰ τὴν ξανάχῃ! Μόνες μέριμνές του: ἡ ἐλευθερία κ’ ἡ εὐνομία ποὺ ἀπολάμβανε. Ἔ λοιπόν, πρέπει νὰ ξεχαστοῦνε γιὰ νὰ γίνῃ ὁ κατακτημένος ἕ ν α μὲ τὸν κατακτητή.