Τὸ σύμβολον τοῦ ἀπερχομένου
ἀνέγνω, ὅτι δῆθεν εἶπε
τὸ πρᾶγμα τοῦ τότε τυρράνου
σαφῶς καὶ ποιητοῦ πικρίαν
κατέδειξεν. Ἀλλὰ τὸ γράμμα
ἀπέπνεε θανάτου μόνον
ὀσμήν· καὶ οὐκ ἦτο τῆς νεκυίας
τὸ ῥῆμα. Ἦτο ὁ τρόπος, ἦτον
ὁ βίος ἀνὰ μέσον δύο
στιγμῶν, πεντήκοντα ἔτη σφαλμάτων.
Ἀπέμεινεν ἡ ἐπιγραφὴ τῶν στίχων,
ἐκεῖνο τοῦ Ἀρχαίου τὸ ἐπὶ ἀσπαλάθων.