Λόγους πολλοὺς ἐβάδισα ἐν λογισμοῖς ἑσπέρας
καὶ σκέψεις πόσας ἔμαθα ἐν κόποις τῆς ἡμέρας
κ’ ἐβάλθηκα κ’ ἐβάλθηκα νὰ τὰς κοινολογήσω
καὶ ᾑμάτωσα καὶ ᾑμάτωσα μεθ’ αἵματος ἀγνοίας,
καὶ δάκρυα καὶ δάκρυα μοὶ ἐκάλυψαν τὸ βλέμμα,
καὶ πλέον ἐρυθρότατον τὸ σύμπαν ἵστη ἐμπρός μου,
καὶ τὸ χρυσοῦν χρυσότατον μ’ ἐπῆρεν εἰς τὸ φῶς του.
Τὸ βλέμμα εἰς τὸ κλάμα
Στὶς κατηγορίες: Δεκαπεντασύλλαβοι Ποιήματα
Μου αρέσει! Κοινοποιήστε 