[Ἀντιβολὴ ἀρχαίου κειμένου μέ: Aeschyli Tragoediae cum incerti poetae Prometheo, edidit Martin L. West, Stutgardiae in aedibus B. G. Teubneri, 1990, σελ. 377-8, Εὐμενίδες, στ. 647-51.]
ΑΠΟΛΛΩΝ:
Ἀνδρὸς δ’ ἐπειδἂν αἷμ’ ἀνασπάσῃ κόνις
Μὰ ὅταν τ’ ἀνθρώπου τὸ αἷμα ἡ σκόνη τὸ ρουφήξῃ
ἅπαξ θανόντος, οὔτίς ἐστ’ ἀνάστασις!..
ἔχοντας πεθάνει ἐκεῖνος, δέν ἐχει πιὰ ἀνάσταση!..
Τούτων ἐπῳδὰς οὐκ ἐποίησεν πατὴρ
Λόγια μαγικὰ γιὰ δαῦτα, δέν ἐφτειαξε ὁ πατέρας
οὑμός, <ὁ Ζεύς> – τὰ δ’ ἄλλα πάντ’ ἄνω τε καὶ κάτω
ὁ δικός μου, ὁ Δίας – ἀκόμα κι ἂν τ’ ἄλλα πάνω-κάτω
στρέφων τίθησιν οὐδὲν ἀσθμαίνων μένει…
τάφερε δίχως οὔτε νὰ βαρειανασάνῃ…