Ὑπάρχει ἡ καταγραφὴ τῆς πραγματικότητας, ἡ διατύπωση τοῦ δέοντος, καθὼς κι ὁ τρόπος, γιὰ νὰ ἐπιτευχθῇ.

Ὅποιος κυβερνήτης ἀσχολεῖται συνεχῶς κι ἀποκλειστικά μὲ τὸ πρῶτο, εἶναι ἀνίκανος· ὅποιος καταπιάνεται αὐστηρὰ μὲ τὸ δεύτερο, ἐπικίνδυνος καὶ φλύαρος· ὅποιος προσπαθεῖ τὸ τελευταῖο, τοὐλάχιστον χρήσιμος…