Βένθε’ ἅπαντ’ ἐδάης τὰ πνεύματος, ὅσσα τ’ ἔασιν

Ὅλα τοῦ πνεύματος διδάχτηκες τὰ βάθη κι ὅσ’ ἀκόμα

τῆς χθονίης σοφίης· ἔμπνοον ἱρὸν ἔης…  

τῆς γήινης σοφίας· σὰ νἄσουν ἱερό πουχει πνοή…

Ὦ μύθοι, ὦ ξυνὸς φιλίης δόμος, ὦ φίλ’ Ἀθῆναι,

Ὦ συζητήσεις καὶ σπιτι κοινὸ φιλίας, ὦ Ἀθήνα,

ὦ θείου βιότου τηλόθε συνθεσίαι,

ὦ συνθέσεις τοῦ ὕπνου γιὰ μιὰ ζωὴ ἀλαργινὴ καὶ θεία,

ἵστε τόδ’, ὡς Βασίλειος ἐς οὐρανόν, ὡς ποθέεσκεν,

μάθετέ το!: Ὁ Βασίλειος <πιὰ> στὸν οὐρανό, ὅπως ποθοῦσε,

Γρηγόριος δ’ ἐπὶ γῆς χείλεσι δεσμὰ φέρων.

κι ὁ Γρηγόριος στὴ γῆ μὲ χείλια σφαλισμένα!

[Σύνθεση ἀποσπασμάτων: Anthologia graeca, Griechisch-Deutsch, ed. Hermann Beckby,  2. verbesserte Auflage, Tusculum, Ernst Heimeran, München, 1957, τ. ΙΙ,  σελ. 452, 10· 8.]