Ἡ ἐξουσία εἶναι  δ ι π λ ὸ  ἔγκλημα: τὴ στιγμὴ ποὺ παραχωρεῖται τὸ δικαίωμα ἄσκησής της, καθὼς κι ὅταν αὐτὴ ἀσκῆται· τόση μεγάλη, ἡ βαναυσότητά της ποὺ τὸν ἀρχικὸ θύτη τὸν κάνει θύμα καὶ τὸ θύμα τοῦ πρώτου ἐγκλήματος, θύτη τοῦ δεύτερου.