Νὰ μή χρειάζεται κάποιος διαπαιδαγώγηση γιὰ νὰ ἐκτιμήσῃ καὶ νὰ κατανοήσῃ ἐσωτερικά τὸ ἁρμονικὸ καὶ λειτουργικὸ ἐν τῇ πράξει· νὰ ἐπιμένῃ στὴν προσωπική του στάση ἐνώπιον τοῦ φαινομένου μὲ πυγμὴ καὶ δίχως παλινῳδίες: αὐτή εἶν’ ἡ εὐφυΐα σὲ μιὰ συγκεκριμένη τέχνη. Τὰ ὑπόλοιπα, διδακτά μετὰ πόνου κ’ ἐπιμονῆς. Κι ὅσο μεγαλύτερη ἡ εὐφυΐα, τόσο βαθύτερη καὶ πιό ἀξιοθαύμαστη ἡ ἐπιμονὴ τοῦ μαέστρου…