[Κείμενο ἀπό: Anthologia Graeca, Griechisch-Deutsch ed, Hermann Beckby, Ernst Heimeran Verglag, München, 2. verbessert Aufgabe, χ.χ., τομ. II, σελ. 40.]

Μνᾶμα μὲν Ἑλλὰς ἅπασ’ Εὐριπίδου, ὀστέα δ’ ἴσχει

Τοῦ  Εὐριπίδη μνῆμα, ἡ Ἑλλάδα ὁλάκερη· τὰ ὅστά του, ὅμως, τάχει

γῆ Μακεδών, ᾗπερ δέξατο τέρμα βίου.

ἡ γῆ ἡ Μακεδονική, ποὺ δέχτηκε τοῦ βίου του τὸ τέρμα.

Πατρὶς δ’ Ἑλλάδος Ἑλλάς, Ἀθῆναι· πλεῖστα δὲ Μούσαις

Εἶχε πατρίδα τῆς Ἑλλάδας τὴν Ἐλλάδα, τὴν Ἀθήνα, καὶ πολύ τὶς Μοῦσες  

τέρψας ἐκ πολλῶν καὶ τὸν ἔπαινον ἔχει.

εὐχαρίστησε κι ἀπὸ πολλούς τὸν ἔπαινο ἔλαβε.