Θόρυβος

Οἱ ἔναγχες φωνὲς μὲ τοὺς συνεχῶς συγκοπτόμενους ρυθμούς, τὴν ἀσταθῆ καὶ λειψὴ ἀνάσα, τὴν ἀδυναμία ἄρθρωσης· ἡ ἄρρυθμη ἐκφορὰ τοῦ λόγου μὲ τὶς ἀδιάλειπτες ἄρσεις, τὶς ἀδικαιολόγητες ἐντάσεις, τὶς ὑπεραρθρώσεις καὶ τοὺς ὀξεῖς, ξύλινους τόνους…

Ὅλα τοῦτα, ὡς μόδα καὶ γενικώτερο ἠχητικό «τοπίο», κουφαίνουνε τ’ ἀφτιὰ καὶ καθιστοῦν τὸ νοῦ ἀνίκανο νὰ στοχαστῇ ἤρεμα πάνω σὲ μία ἔννοια – νὰ σταθῇ καὶ νὰ θεωρήσῃ τὴν κατάσταση μ’ ἐπαρκῆ βαθύτητα.

Ἐν κατηγορίαις: Θέατρο Κριτική Στοχασμοί
Ἀρέσκει μοι!     Κοινοποιήσατε
Προσωπικὸν ἱστολόγιον τοῦ Θεοδοσίου Ἀγγ. Παπαδημητροπούλου
© 2015-24 Θεοδόσιος Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος Ἐκδόσεις ΘΑΠ
-