Μὲ νέφη αὐτῶν ροδόχροα τοὺς στίχους νὰ θολώνουν,
καὶ πόθων λόγους ἄχαρους στροφὰς νὰ κατακλύζουν,
ὀλίγον φῶς πῶς θέ’ νὰ ἰδοῦν εἰς λογισμοῦ των σκότος
καὶ κάπως κεῖ τὸν ἔρωτα ὡς ἀληθεῖς νὰ ψάλλουν;
Καὶ κάπως κεῖ ἐκ τοῦ ἔρωτος νὰ μάθουν τὰ τοῦ βίου;