Ὡς φθάσῃ τέλος ὁ ὀρειβάτης κορυφήν,
θὰ κράξῃ τρομερὸν ἐπίτευγμα· βροντή
εἰς Ἄπειρον θὰ ἠχήσῃ. Μάτην — φεῦ! — ἐκεῖ
ἕτερον οὖς θ’ ἀναζητήσῃ: Τοῦ θνητοῦ
ὁ ἦχος ἀπρόσιτος ἁπάντων τῶν βροτῶν·
καὶ μόνος πλέον πλέει ὡς ὕμνος προσευχῆς.