Κεσάτα, «Μεγαλεῖο»

[Ἀπόδοση ἀπό: An anthology of sanskrit court poetry, Vidyākara’s Subhāsitaratnakosa, translated by Daniel H. H. Ingalls, Harvard Univerity Press, Cambridge, Massachusetts, 1965, Greatness, σελ. 338, 1195.]

Γέννησε

ὁ Βισνού,[1] ὁλάκερη τὴ Γῆ κ’ ἡ Σέσα[2] ἐκεῖνον·

ὁ Ὠκεανός,[3] τὸ Βισνού, μὰ καί τὸ φίδι·

κι ὅμως, ὁ Ἀγάστυα[4] τὸν ἦπιε ὁλόκληρο!

Πράγματι,

ἀπεριόριστ’ ἡ μεγαλοσύνη τοῦ μεγάλου…


[1] Ὁ Βράχμα, ὁ Βισνοὺ κι ὁ Σίβα συναποτελοῦν τὴν τριμούρτι: τὴν τριαδικὴ μορφὴ ποὺ ὁρίζει τὸν Κόσμο: δράση-πάθος-δημιουργία-rajas (Βράχμα)· σαφήνεια-ἀγαθό-ἁρμονία-διατήρηση-sattva (Βισνού)· ἀγνωσία-ἀδράνεια-πνευματικὴ συσκότιση-καταστροφή-tamas (Σίβα).

[2]Μιὰ ἀπ’ τὶς πρῶτες θεότητες ποὺ λαμβάνει μέρος στὴ δημιουργία τοῦ Κόσμου ἔχοντας ξαπλώσει πάνω της ὁ Βισνού.

[3] Ὁ γαλαξίας.

[4] Ὁ πρῶτος siddhar («σοφός»/«ἅγιος») τῆς ἰνδουϊστικῆς παράδοσης πού, κατόπιν διαταγῆς τοῦ Βισνού, ἦπιε καὶ τοὺς ἑφτὰ ὠκεανούς.

Ἐν κατηγορίαις: Μεταφράσεις Ποιήματα Σανσκριτικὴ αὐλικὴ ποίηση
Ἀρέσκει μοι!     Κοινοποιήσατε
Προσωπικὸν ἱστολόγιον τοῦ Θεοδοσίου Ἀγγ. Παπαδημητροπούλου
© 2015-24 Θεοδόσιος Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος Ἐκδόσεις ΘΑΠ
-