[Ἀπόδοση ἀπό: An anthology of sanskrit court poetry, Vidyākara’s Subhāsitaratnakosa, translated by Daniel H. H. Ingalls, Harvard Univerity Press, Cambridge, Massachusetts, 1965, Greatness, σελ. 339, 1198.]

Πόσο θαυμαστή ἡ ὑπόγεια φωτιά!

Πόσο θαυμαστή ἡ εὐλογημένη θάλασσα!

Ζαλίζεται ὁ νοῦς σὰ σκέφτεται τὸ μεγαλεῖο τους!

Ἡ πρώτη καταπίνει μ’ ἀπληστία τὸ σπιτικό της

κι ὅμως ἡ δίψα της τελειωμὸ δέν ἔχει –

τόσο τὸ μέγεθος τῆς ἄλλης π’ οὔτε νοιώθει

σ’ ἔκταση τὴν ἐλάχιστη ἀπώλεια νεροῦ!