Ποιός ξέρει τί αἰσθάνονται ἡ μέλισσα καὶ τὸ μυρμήγκι;.. Ἂν ὑπάρχουν στὴν κοινωνία τους ἀδικίες, φθόνος κ’ ὑστεροβουλία… Ὅταν σκύβουμε πάνω ἀπ’ τὴν κυψέλη ἢ τὴ φωλιά, βλέπουμε μόνο τὰ ὄμορφα ἔργα τους καὶ θαυμάζουμε πῶς κάνουν τὸ χάος τάξη· ἡ ὅποια ἀσχήμια χάνεται! Τέτοιο ἔντομο στὴν ἐργασία του, πρέπει ὁ ὄντως δημιουργὸς νὰ λογαριάζῃ τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ μή φοβᾶται καμμιὰν ἀφάνεια, ἐπειδὴ ξέρει τὴ σιωπή. Τὸ μέλι, οἱ κατακόμβες ποὺ σκάβει κάτω ἀπ’ τ’ ἀνθρώπινα, τ’ ἀγαθὰ ποὺ συλλέγει,.. φτάνουν καὶ περισσεύουν, ποτέ νὰ μήν τὸν βλάψῃ ἡ λειψὴ φύση τοῦ ἄεργου ποὺ παριστάνει τὸν τζίτζικα κι ὅλο φαλτσάρει μὲ τὸ ἀκούρδιστο βιολί του!