…λέγουν ὅτι ἐξεκίνησε καὶ ὑπάγει μόνον ἔτη.
Ἀλλὰ κακὸν μεγάλο παλαιὸν αἰῶνας τοὺς παιδεύει,
ἐφάνη νῦν ἀδίστακτον καὶ τύραννος ἐστάθη.
Ἐὰν δὲν εἶχε ἐκδιπλωθῆ τῆς ἀπειλῆς ὁ πέπλος,
θέ’να ἔλεγον πὼς ἤρχισεν ἀπὸ τὴν γέννησίν των.
Ὅμως θὰ γίνω πρακτικὸς καὶ τὴν πηγὴν εὑρίσκω
εἰς βίον ἐνθυμούμενον ὃς πάντα μὲ πληγώνει.
Οὕτως ἐγὼ λοιπὸν ἐκεῖ: συνθέτω τοῦτο τὸ ᾆσμα
καὶ μὲ χαρὰν καὶ μ’ ἑορτήν, καὶ μὲ χαμὸν καὶ θλῖψιν.
Καὶ ὀλίγα τ’ ἀπομένοντα ‘νὰ κάμνω διὰ καλόν των,
παρὰ ‘νὰ ψάλλω ἀπόκρυφα, ὡς ὁ ἄνεμος τὰ φέρει,
καὶ μάρτυρές των ἵστανται ἀναπνοαὶ τῶν πάντων.
Θέ’να μετανοήσωσι καὶ τὸ ἅπαν θὰ σκεφθῶσι
καὶ πάλιν θ’ ἀγαπήσωσιν ἐξέχωρον τὸν λόγον
ἀπὸ τὸν ἕνα τὸν λειψὸν εἰς ἐποχὴν τῆς νόσου.
Καὶ τί δι’ ἐμὲ ‘νὰ αἰτηθῶ;.. Τὸν τρόπον μου γιγνώσκω:
ἐτοῦτος ‘νὰ μὴ νοθευθῇ μὲ κεῖνον τοῦ θανάτου.