[Στιχηρὴ διασκευὴ ἀπό: The sacred books of the East, edited by F. Max Müller, Clarendon Press, Oxford, 1881, τ. X,1: The Dhammapada,[1] a collection of verses, being one of the canonical books of the Buddhists, translated from Pāli by F. Max Müller, κεφ. I: The twin-verses, σελ. 12, στρ. 36.]
Ἄσ’ τοὺς σοφοὺς τὶς σκέψεις τους κρυφές νὰ τὶς κρατᾶνε,
γιατ’ εἶναι δύσκολες, περίτεχνες κι ὁρμᾶν μὲ βιὰ
στὸν πόθο τὸ δικό τους· κι ὅταν φυλάσσωνται καλά
μέγιστη φέρνουνε χαρὰ σ’ ἐκεῖνον ποὺ τὶς γεύεται.
[1] Dhamma (σανσκριτικά: dharma) = αἰώνια ἀλήθεια, διδασκαλία· pada = πόδας, μονοπάτι.
