Γιατί βασανιζόμαστ᾽ ἔτσι;

Πάντοτε παιδεμός.

Πάντοτε μισή ἡ ψυχή,

στὸ μέσο ἡ ἀγωνία.

Καὶ κάπου κεῖ στὴν ἄκρη

νὰ τρεμοσβήνῃ τόση δὰ

ἡ Ἐλπίδα -τὸ κοριτσάκι

μὲ τὸ φιμωμένο στόμα.

[Ἀπὸ τὴν τραγικοκωμῳδία Ἀμφιτρύων.]