Λέγουσι μὲν πρῶτον κατὰ πάντα τὸ πνεῦμα καὶ τὴν δʹ ἔμπνευσιν ἐξαίρουσιν, καὶ οἱ λόγοι αὐτῶν λόγοις ἀποκαλύψεως ὁμοιάζουσι. Παρὰ ταῦτα ἐν Ἐξόδῳ ὁδηγίας καὶ ἀκριβεῖς περιγραφὰς κιβωτὸν καὶ σκηνὴν ὡς οἰκοδομῆσαι λησμονοῦσι καὶ τὴν τεχνικὴν ὡσεὶ ὅλως ἀνέμπνευστον λοιδοροῦσιν. Ἀλλὰ τίς δύναται ἀνέμπνευστος καὶ ἀπνευμάτιστος ταῖς βουλαῖς ταύταις ἀκολουθεῖν ἄνευ πνεύματος συμπαρουσίας, ἄνευ λόγου ἐννοήσεως καὶ ἄνευ πρώτης ἀρχῆς ὁρισμοῦ; Καὶ τίς τόπος μένει λατρείας ἄνευ ἀκριβοῦς καὶ σεβαστικῆς ἀνεγέρσεως; Οὕτως ἐλλείψει ἁπάντων λατρεύουσι πλέον τὸ ἄτεχνον καὶ ἀνοικοδόμητον τοῦ νου καὶ δοξάζουσι τὸ διαρραγὲν τῆς καρδίας.