Ἔχεις γεῦσιν δικαιολογίας ἐπὶ χειλέων σου.
Καὶ ποῦ ἐπλάνας ὁλήμερος
γεγυμνασμένην γλῶσσαν ἐν ζόφῳ τῶν δακρύων;
Ῥόγχος βαρὺς κἀπέκρυψε τριγμόν σου τῶν ὀδόντων,
κἀνεδύσω σὺ τὸν τῆς αἰδοῦς χιτῶνα.
Αἱ κόγχαι ὀμματίων τὸν Χάρον σοι ἐκάλεσαν
ταράσσουσαι φλογώδεις πάσης εὐθύνης λήθην.
Πετρωθεῖσα
Ἐν κατηγορίαις: Ποιήματα
Ἀρέσκει μοι! Κοινοποιήσατε 