Ἔχεις γεῦσιν δικαιολογίας εἰς χείλη σου.
Καὶ ποῦ ἐγύριζες ὁλημερὶς
τὴν γυμνασμένην γλῶσσαν εἰς σκότος τῶν δακρύων σου;
Ρόγχος βαρὺς καὶ ἀπέκρυψε τριγμὸν ὀδόντων
κʹ ἔντυσε πάλιν τὴν ντροπὴν κάτω ἕως ὄνυχας.
Καὶ αἱ κόγχαι τῶν ὀμματίων σου ἐκάλεσαν τὸν Χάρον
ταράσσουσαι μὲ φλόγας τὴν ἀμνησίαν τῆς εὐθύνης.