Πολλά θὰ δοῦμ’, ἀδέρφια μου, στὰ χρόνια πούρχονται…

Θ’ ἀλλάξῃ ὁλόκληρος ὁ κόσμος μας, καταπὼς ἄλλαζε

συνέχεια στὸ ροῦ τῆς Ἱστορίας. Θὰ δοῦμε πράμματα

πρωτόφαντα: Δημιουργίες, καταστροφές, συνομωσίες,

ἄγριες δολοφονίες, μάστιγες, ἐπαναστάσεις, ἐφευρέσεις…

Καὶ τί δὲ θ’ ἀντικρύσουμε, ἀδέρφια μου, στὸ χρόνο

ποὺ μέλλεται νὰ ζήσουμε σὲ τοῦτο τὸν πλανήτη…

Μονάχα

ἕ ν α  δέ θὰ λάμψῃ μπρὸς στὰ μάτια μας:

ἡ ἀπελευθέρωση ἀπ’ τὴ μεγάλη μας,

τὴν ταυτοτική μας ἀδυναμία –

τὴν ἀκόρεστη  ἀ π λ η σ τ ί α.