Μοῦ ἐξεθείασε τὰ καλὰ τῶν «ποιητῶν» καὶ συνεπλήρωσε: Φυσικὰ εἶναι ἀριστεροί. Καὶ τότε μοῦ ἦλθαν στὴ μύτη ὅλη ἡ μοῦχλα κ’ ἡ πτωμαΐνη τοῦ Κόσμου, μαζὶ μὲ τὴν εἰκόνα ἑνὸς προοδευτικῶς σηπομένου ἡμιθανοῦς. Ἂν ἔκοβα σὲ στίχους γιὰ τὸ μάτι τοῦτον τὸν πεζὸ λόγο κ’ ἐδόξαζα τὴν «αἰσθητικὴ τῆς ρωγμῆς», «ἀπ’ ὅπου θὰ περάσῃ ἡ Ἐπανάσταση», ἴσως μὲ συγχωροῦσε…