Ὡς φθάνω τὴν εἰκόνα σου, κάμνω νὰ προσκυνήσω.
Ἀπολεσθέντων τὰ δεινά, ἀπολεσθέντων μνῆμαι
τὴν θλίψιν, τὴν ἡδύτητα, εἰς νοῦν μου ἐπιστρέφουν.
Ἀρχίζω τὴν παράκλησιν ἐκτός τῶν ἀνθρωπίνων:
Παντάνασσα μου, μνήσθητι, ὡς ἀγαθὴ τοῦ δούλου.
Ἁγία σὺ ζωγραφιστή, στολίδιον ψυχῆς μου,
μεσίτευε πρὸς χάριν μου, ἐσέ σῶσον ἰδίαν.