Μὲ τὴν Σαπφὼ μᾶς τὰ ἔχουν πρήξει
καὶ αὐτὴν τόσον πολὺ ξεσχίσει,
ὥστε ὁ Ὁράτιος ὁ ὑμνῳδός —
ὡς τῷ ὄντι ἐκεῖνος σαπφῳδός —
θὰ σηκωνόταν ἀπ’ τὸ μνῆμα
φωτιά νὰ βάλῃ εἰς κάθε ρῖμα.
Αὐτὲς οἱ ρῖμες ὅμως μένουν
καὶ Νέρωνα τὸν ἀναμένουν
δᾳδί λοιπὸν νὰ τὶς ἁρπάξῃ,
τὰ ξελιγώματα νὰ καύσῃ.
Σαπφικόν
Ἐν κατηγορίαις: Ποιήματα
Ἀρέσκει μοι! Κοινοποιήσατε