Ἔμαθα νὰ θυμᾶμαι
τὶς πορεῖες τῶν ἄστρων
καὶ τὸ πρῶτο φέγγος·

πολιτισμοὺς ἀρχαίους,
μάχες μαζὶ πολέμους
κι ὄμορφα τραγούδια.

Μὰ πουθενά δὲ βρῆκα
μιὰ στέρεη παρουσία
τῆς ψυχῆς μου μέσα.

Κι αὐτή ἡ ἀδυναμία
τῆς δῆθεν συνοχῆς μου,
τί χαρά μοῦ φέρνει.