[Κείμενο ἀπό: Greek lyric, Anacreon, Anacreontea, Early choral lyric, edited and translated by David A. Cambell, Loeb Classical Library, Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts-London, Enlgand, 1988, σελ. 316, 4, ἀπόσπ. τοῦ Τερπάνδρου.]
Σπένδωμεν ταῖς Μνάμας
Σπονδές στῆς Μνήμης
παισὶν Μούσαις
τὰ παιδιά, τὶς Μοῦσες,
καὶ τῷ Μουσάρχῳ[1]
καὶ στὸν Μουσῶν τὸν ἄρχοντα,
Λατοῦς υἱεῖ.
τῆς Λητοῦς τὸ γιό.
[1] Ἢ, ὅπως ἀλλιῶς, ἀναφέρεται: μουσηγέτῃ – τῷ Ἀπόλλωνι.
