Ταὐτὰ εἰς τοὺς αἰῶνας

Πάλιν ταὐτά, δειλότατε, ψευδὲς ὀνησιφόρε;
Πάλιν ταὐτά, αἰσχρότατε, λαμπαδοκηροσβέστα;
Πάλιν ταὐτά, φρενοβλαβές, λυχνοελαιοκλέπτα;
Τοῦ Πνεύματος, Δημήτριε, τὴν λόγχην ἐξαρτῦσαι,
τὰ δόρατα κατάστρεψον τῶν πονηρῶν δαιμόνων,
τὴν ὄνησιν ἀντένεγκε ὡς μύρον ζωογόνον!

Ἐν κατηγορίαις: Ποιήματα
Ἀρέσκει μοι!     Κοινοποιήσατε
Προσωπικὸν ἱστολόγιον τοῦ Θεοδοσίου Ἀγγ. Παπαδημητροπούλου
© 2015-25 Θεοδόσιος Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος Ἐκδόσεις ΘΑΠ
-