Τυχερὴ ποὺ ἐφάνη ἡ Ποίηση στὸν τόπο μας μετὰ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ ’21: Ὁ Σολωμός, ἐνῷ πῆρε τὴ γλῶσσα καὶ τοὺς ρυθμοὺς τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ, ποτέ δὲν καταδέχθηκε νὰ τραγουδήσῃ ὅσα θἄθελε ν’ ἀκούῃ κεῖνος ἀπλοϊκά· πάντοτ’ ἔπλεξε σὲ στίχους ὅσα ἐξυψώνουν τὸν Ἕλληνα, ὄχι ὅσα τὸν καλοβολεύουνε στὴν ὅποια του συνείδηση· ποτέ δὲν ἐξέπεσε σὲ προχειρογραφήματα ἀστόχαστου καὶ χυδαιότατου συναισθηματισμοῦ· πάντα, ὅμως, ὅπως λέει ἀκριβῶς ὁ ἁπλὸς λαός, βουτοῦσε τὴ γλῶσσα στὸ μυαλό του, πρὶ’ μιλήσῃ…