— Μὰ γιατί εἰστε τόσο αὐστηρὸς κʹ ἐπίμονος; Καμπόσα βάζα σπάσανε. Δέν ἦρθε δὰ καὶ τὸ τέλος τοῦ Κόσμου. — Τὰ βάζα εἶνʹ ὅ,τι ἀφήσατε πίσω, κομψότατες κυρίες καὶ κομψότατοι κύριοι. Καὶ δέν πληρώνονται τοῦτα τὰ σπασμένα, γιὰ νʹ ἀγοράσουμε ἄλλα στὴ θέση τους. Μονάχα καὶ ἐὰν ξανακολληθοῦν. Γιʹ αὐτό, ἀφήστε κάτω τὸ χρυσό σας ρόπαλο καὶ μή συνεχίζετε τὴν «ἀνοικοδόμηση». Τὰ σπασμένα ἐτοῦτα εἶναι κομμάτι τῆς πατρίδας μου.