Ἡ κόττα ἔκανε τ’ ἀβγό; Ἢ τὸ ἀβγό τὴν κόττα;
Τέτοια στοχάζομαι ὁ «φτωχὸς» καὶ ὕπνος δέ μὲ πιάνει!
Ἔχω πολλά ἐρωτήματα, ποὺ βασανίζουν μένα,
ὑπαρκτικῆς, ὑπέρμετρης κι ἄδολης ἀγωνίας…
Ὅμως, ἡ ἀπάντηση εἶναι μιά -τὴ βρῆκα στ’ ὄνειρό μου:
Στὴ χώρα ἐτούτη ἡ ὄρνιθα — στὴ χώρα τὴν ἀρχαία —
ποτέ δὲ βγαίνει ἀπὸ τ’ ἀβγὸ καὶ μήτε βγάζει τέτοιο!
Φίλτατοί μου, ὁ κόκορας ποὺ φέρνει τὴν αὐγοῦλα,
τὸ καλαμπόκι τρώγοντας γεννάει κι ἀβγουλάκια!
Κι ἂν φάγανε καὶ μερικοὶ καμπόσους λίγους σπόρους,
μονάχα φταίγανε τ’ ἀβγὰ παρέα μὲ  τ’ ἀσπράδια,
τὸ τσόφλι, κάθως ἔσπαγε, κ’ οἱ κρόκοι στὸ τηγάνι!