Λόγους πολλοὺς ἐβάδισα ἐν λογισμοῖς ἑσπέρας
καὶ σκέψεις πόσας ἔμαθον ἐν κόποις τῆς ἡμέρας
καὶ ἐβάλθηκα καὶ ἐβάλθηκα νὰ τὰς κοινολογήσω
καὶ ᾑμάτωσα καὶ ᾑμάτωσα μεθ’ αἵματος ἀγνοίας,
καὶ δάκρυα καὶ δάκρυα μοὶ ἐκάλυψαν τὸ βλέμμα,
καὶ πλέον ἐρυθρότατον τὸ σύμπαν ἵστη ἐμπρός μου,
καὶ τὸ χρυσοῦν χρυσότατον μὲ ἐπῆρεν εἰς τὸ φῶς του.
Τὸ βλέμμα εἰς τὸ κλάμα
Ἐν κατηγορίαις: Δεκαπεντασύλλαβοι Ποιήματα
Ἀρέσκει μοι! Κοινοποιήσατε 