[Στιχηρὴ διασκευὴ ἀπό: The sacred books of the East, edited by F. Max Müller, Clarendon Press, Oxford, 1881, τ. X,1: The Dhammapada,[1] a collection of verses, being one of the canonical books of the Buddhists, translated from Pāli by F. Max Müller, κεφ. I: The twin-verses, σελ. 5, στρ. 5.]
Τὸ μῖσος δέν παύει μὲ μῖσος,
ποτέ καὶ πουθενά. Τὸ μῖσος
παύει μ’ ἀγάπη· κ’ εἶν’ αὐτὸ
νόμος παληός -πανάρχαιος.
[1] Dhamma (σανσκριτικά: dharma) = αἰώνια ἀλήθεια, διδασκαλία· pada = πόδας, μονοπάτι.