Τὸ ἕρμα καὶ τὸ φορτίον

Ζηλῶν ἐζήλωκεν καὶ κατέπλευσεν εἰς πόντον. Εἶδεν ἐν νηνεμίᾳ νυκτὸς ἀστέρας, εἶδεν ἐν ἁπαλῷ Πνεύματι ἡμέρας τὸ ἀσταθὲς ἐν ἀκτίνεσιν ἐπ’ οἰδμάτων. Ἐνόησε τότε τὸ ἕρμα.

Καὶ ἤκουσε φωνὴ αὔρας λεπτῆς ἐν γαληνείᾳ.

Ζηλῶν ἐζήλωκεν καὶ ἦλθε καταιγὶς ὀλεθρία. Εἶδεν ἀστεροπὰς ἐν νυκτερινῷ οὐρανῷ, εἶδε τὰ τρίσβαθα ἀναβαίνοντα εἰς ἥλιον ἐν ἡμερησίῳ καύματι. Ἐνόησε τότε τὸ φορτίον.

Καὶ ἤκουσε φωνὴ αὔρας λεπτῆς ἐν ἡσυχίᾳ.

Ζηλῶν ἐζήλωκεν καὶ τὸ φορτίον ἐπῆρε μετὰ δυνάμεως τοῦ ἕρματος. Ὥσπερ ὄμβρος ὁ Λόγος καταβέβηκεν ἐν ἀποδρομῇ καταιγίδος. Ἠρέμησε ὁ πόντος.

Καὶ ἤκουσε φωνὴ αὔρας λεπτῆς ἐν Παρουσίᾳ.

Ἐν κατηγορίαις: Ποιήματα

Θεοδόσιος Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος
18/10/2023· διόρθωσις: 19/07/2024.
Ἀρέσκει μοι!     Κοινοποιήσατε
Προσωπικὸν ἱστολόγιον τοῦ Θεοδοσίου Ἀγγ. Παπαδημητροπούλου
© 2015-24 Θεοδόσιος Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος Ἐκδόσεις ΘΑΠ
-