Ἄχ, νάχα σκιάχτρο πλάι μου

νὰ μὲ φυλάῃ τὴ νύχτα,

κάθε μου ἐχθρὸ νὰ διώχνῃ,

καὶ πείνα νὰ μὴ νοιώθῃ!

Ἄχ, νάχα σκιάχτρο πλάι μου

νὰ τοῦ κουνάω τὰ χέρια,

νὰ διώχνω τὰ πουλάκια,

καὶ δουλικὰ νὰ στέκῃ!

Ἄχ, νάχα  σ κ ι ά χ τ ρ ο  πλάι μου·

ποτέ μου  σ ά ρ κ α  ζωντανή

ποὺ μόνης της νὰ σκέφτεται,

νὰ κρίνῃ καὶ νὰ ἐλέγχῃ!

Δεκάρες νὰ δίνω γι’ ἄχυρο

κι ὄχι ψυχή γιὰ αἷμα!