[Ἑλληνιστικὸ ἐπίγραμμα μὲ διαλογικὴ μορφή.  Κείμενο ἀπό: The epigrams of Philodemos, introduction, text and commentary by David Sider, Oxford University Press, New York-Oxford, 1997, 132, ἐπίγραμμα 20.]

ΑΝΔΡΑΣ:

Χαῖρε σύ!

Χαῖρε!

ΓΥΝΗ:

Καὶ σύ γε χαῖρε!

Χαῖρε κ’ ἐσύ!

ΑΝΔΡΑΣ:

Τί δεῖ σε καλεῖν;

Πῶς νὰ σὲ καλῶ;

ΓΥΝΗ:

Σὲ δέ;..

                                                                  Ἐσένα <ἐγώ>;..

ΑΝΔΡΑΣ:

Μήπω

                                                                                            Νὰ μήν εἶσαι

τοῦτο φιλόσπουδος!..

περίεργη!..

ΓΥΝΗ:

Μηδὲ σύ!

Μ ή τ ε  σύ!

ΑΝΔΡΑΣ:

Μή τιν’ ἔχεις;..

Μὴ κ’ ἔχεις κάναν ἄντρα;..

ΓΥΝΗ:

Αἰεί!: τὸν φιλέοντα…

Πάντα!: ὅποιον μ’ ἀγάπαει…

ΑΝΔΡΑΣ:

Θέλεις ἅμα  σ ή μ ε ρ ο ν… ἡμῖν…

 Θέλεις  σ ή μ ε ρ α… ἐμεῖς…

δειπνεῖν;..

νὰ δειπνήσουμε μαζί;..

ΓΥΝΗ:

Εἰ  σ ὺ  θέλεις…

Ἀφοῦ ἐ σ ύ τὸ θέλεις…

ΑΝΔΡΑΣ:

Εὖ γε! – πόσου παρέσῃ;..

Εὖγε! Πόσα;..  

ΓΥΝΗ:

Μηδέν μοι προδίδου…

Προκαταβολή, μηδέν…

ΑΝΔΡΑΣ:

Τοῦτο ξένον!..

                                     Παράξενο!..

ΓΥΝΗ:

…Ἀλλ’ ὅσον ἄν σοι

                                                              …Ἀλλ’ ὅταν…

κοιμηθέντι δοκῇ, τοῦτο δός…

μαζί μου κοιμηθῇς, ἐκεῖνο ποὺ νομίζεις, δῶσ’ μου…

ΑΝΔΡΑΣ:

Οὐκ ἀδικεῖς!

Δίκαιη «μοιρασιά»!

Ποῦ γίνῃ; Πέμψω.

Ποῦ θάσαι νὰ στείλω γιὰ σένα;..

ΓΥΝΗ:

Καταμάνθανε…

Θὰ σοῦ πῶ…

ΑΝΔΡΑΣ:

Πηνίκα δ’ ἥξεις;!

           Μὰ πότε θάρθῃς;!

ΓΥΝΗ:

Ἣν σὺ θέλεις ὥρην…

Ὅ,τι ὥρα θές ἐσύ…

ΑΝΔΡΑΣ:

Εὐθὺ θέλω!

Ἀμέσως θέλω!

ΓΥΝΗ:

Πρόαγε…

Πρόβαινε…