Ἕν’ ἀντικείμενο ἐπιδέχεται μιὰ χρήση ἀνάλογα μὲ τὴν ἰδιοσυγκρασία καὶ τὴ συνείδηση τοῦ χρήστη: Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ διαβάζουν τὰ βιβλία· ἄλλοι ποὺ τ’ ἀγοράζουν γιὰ νὰ τὰ μεταπωλήσουν· μιὰ τρίτη κατηγορία ποὺ τά «ἐκθέτει» ἐπιδεικτικά στὴ βιβλιοθήκη της – ἄθικτα· μιὰ τέταρτη ποὺ κοιτάζει μονάχα τὴ λεζάντα τοῦ ἐκδότη περιμένοντας νὰ βγάλῃ συμπέρασμα γιὰ τὸ περιεχόμενο· καὶ μιὰ πέμπτη ποὺ κάθε μέλος της ὀφείλει νὰ δεχθῇ τὸ βιβλίο ἀστραπιαῖα στὸ κεφάλι!
Πράγματι, ἡ γνώση κ’ ἡ δημιουργία, σ΄ ἕνα βιβλίο, ἐπιτελοῦν πολλές «λειτουργίες» στὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων, ἀνάλογα μὲ τὴ χρήση τους…
