Ὁ T. W. Rhys Davids, ὁ πρῶτος ποὺ μετέφρασε τὶς βουδδιστικὲς γραφὲς ἀπ’ τὰ Πάλι στ’ Ἀγγλίκα, ἀναλύοντας τὸ θεμελιῶδες κήρυγμα τοῦ Βούδδα, ἀναφέρει:

Φαντάζει ἁπλοϊκό []· τόσο λεπτοφυὲς [] π’ ἀναρωτιέται κάποιος πῶς θεμελίωσε ὁλόκληρο σύστημα μεγαλοπρεπὲς μὲ τὰ ἱστορικά του ἀποτελέσματα!.. Ὅμως, τ’ ἁπλᾶ λόγια ἐγκυμονοῦν ο ὐ σ ί α· τὰ συμπεράσματα ἦταν ἀρκετά ξεκάθαρα γιὰ τοὺς ἀκροατὲς ὅπου καὶ προορίζονταν… [Μτφ ἀπὸ: Early Buddhism, Archibald Constable & Co., London, 1908, σελ. 53.]

Ἔτσι συμβαίνει μ’ ὅ,τι ἀγαθὸ μᾶς περιβάλλει: Μές στὴν ἁπλότητά του, δέν κάμωνεται, δέν φωνασκεῖ, δέν ἀποζητᾷ κάτι πέρ’ ἀπ’ τὴ σκιά του. Καί, πολλές φορές, τούτ’ ἡ σκιὰ ἔρχεται καὶ σκεπάζει ἀνέλπιστα ὁλάκερες ἐποχές.

Μακάρι, τὸ νέο ἔτος νὰ κρύβῃ γιὰ ὅλους μας κείνη τὴν ἀναγκαία, ἐγκυμονοῦσα ἁπλότητα πού, ἐντός της, ἀναβαπτιζόμαστε κι ἀξιωνόμαστε κάθετί ζωντανὸ σ’ ὅ,τι, ἐξ ἀδρανείας, λέμ’ εὔκολα κι ἀστόχαστα: ζωή μας!