[Ἐκ τῆς Καταβάσεως.]

Μοῖρα θαλάττης ὑπέρλογος, τόπου γεννήσεως Μνήμης,
δαίμονος πρώτης καὶ κοίτης ἐμβίων, οἰκίας των πρώτης.
Τὸ μεγαλεῖον της ἄφθορον: Γαῖα νησὶς στενοτάτη
ἵσταται ἐντός της· γενναίως τὰ τέκνα της νέφη ποτίζουν
χῶμα καὶ δένδρα καὶ ζῷα καὶ ἀνθρώπων τὰ πλήθη μακρόθεν.
Δύναμις, ἔκτασις, ἔξαρσις, ὕψος κυμάτων, ὀργή της
Κόσμον τὸν σύμπαντα ὁρίζουν, ἐκεῖνος ὡς μέσον της πλέει.