Ἔκτακτον παράρτημα.
Οὗτοι ἀπλήστως εἰς ἔντυπον
νέα ἀναγινώσκουσιν,
οὗτοι ὀθόνας χάσκοντες
συχνάκις τηρέουσιν.
Ὅμως τούτων ἄρρητον,
ὀλλύμενον τάχιστα,
αὑτοῖς βίου τὸ ἴδιον,
ἡ στιγμή αὐτοῦ ἡ ῥέουσα
εἰς τοῦ χρόνου θάλασσαν,
τραγικῶς παρορᾶται.
Ἐκυκλοφόρησε
Ἐν κατηγορίαις: Ποιήματα
Ἀρέσκει μοι! Κοινοποιήσατε