Τί φρίττετε καὶ λέγετε περὶ τῆς ἀδικίας;
Ὑμεῖς οἱ εὔπιστοι «πιστοὶ» τοῦ τέλους τῶν πραγμάτων,
ὄντως ἐλησμονήσατε τῶν πρὸ αὐτοῦ τοῦ τέλους;
Τί ἀπαιτεῖτε κλαίοντες περὶ δικαιοσύνης;
Τίνος ὑμεῖς ζητεῖτε νῦν τὸ ἀγαθὸν τῶν κόπων;
Ἆρα οὐκέτι ἔγνωτε τὰ βένθη ἐγκοσμίων;
Ἐστήθησαν, ηὐξήθησαν οἱ πλόκαμοι τῆς ὕδρας,
ἵνα συντρίψωσιν οἰκτρῶς καρδίας τῶν δικαίων
καὶ πολυπλασιάσωσι τὰς κεφαλὰς ἀδίκων·
ὡς δᾷδαν τε καὶ πέλεκυν ἀφ’ ἡρακλέων κλέψαι·
ἵνα μόνοις τοῖς κόραξιν ὁ Κύριος ὑπαντήσῃ
ἐπὶ τῶν κλώνων κράζουσιν ὅτι Θεὸς ἀφίχθη.