Ἀθρηνήτως ἐνοτίσθη δακρύοις, ἀνοδυρήτως ἐκλαύσθη λογισμοῖς, ἀθορύβως ἐχαιρετίσθη ἀναβλέψεσιν, ἀπερινοήτως εἰσηκούσθη ὑπʹ Ἐνσκηνώσαντος· καὶ πλέον εἴθε ἐν μονῇ ἀναμένοι με τὸν ἀνάξιον συστιχηθῆναι αὐτῇ καθʹ ὥραν Ἀναστάσεώς τε καὶ Κρίσεως, τὸν μετʹ αὐτὴν κοιμησόμενον καὶ ἅμα αὐτῇ ἐξυπνισθησόμενον.