Δὲν «ὀφελεῖ» στοὺς δρόμους
νὰ περπατάῃ ἡ ἀλήθεια φωναχτά·
πρέπει νὰ χάνεται στὸ ἀλισβερίσι ὁ ἧχος –
νὰ γίνῃ καὶ καμμιὰ δουλειά, νὰ κινηθῇ τὸ πρᾶμα…
Ἔτσι, οἱ ἄνθρωποι σιωποῦν
κ’ οἱ πέτρες κάτω ἐρείπια μήτε κράζουν·
ἀντηχοῦν μονάχα τὴ σιωπὴ τῆς εἰλικρίνειας
καὶ τὸ ἄγριο ποδοβολητὸ μιᾶς ζωῆς παραδομένης.