[Ἀπ’ τἩ νύχτα τ’ Ἁγιαννιοῦ, Α΄ πράξη.]

Πρέπει νάναι καλοὶ ἄνθρωποι [] <ἐδῶ>..- αὐθεντικοὶ μᾶλλον κι ἀφελεῖς κάπως… Ὅμως, σὲ κάθε περίπτωση, ἡ ἁπλότητα καί… ὁ πριμιτιβισμὸς ἔχουν τὸ κάτι τους..- στὸ κάτω-κάτω, αὐτὰ τὰ ἐθνικὰ χαρακτηριστικὰ εἶναι δεδικαιωμένα… καί… [Μικρὴ παύση.] Ὅμως, ἂν ἐμφανιστῶ τώρα, μὲ τὸ σκοτεινό, σπαρακτικό ποιόν μου, θὰ χαλάσω αὐτὴ τὴν ἤπια [] σκηνή… Ξέρω πὼς τοῦτο θὰ συμβῇ· εἶμαι βέβαιος σχεδόν!.. Καλό θάταν νὰ φύγω ὅσο ἀκόμα εἶν’ καιρός… Μά… γιά δές: Ἕνα νεαρὸ κορίτσι κ’ ἕνα ἤδη στρωμένο τραπέζι… [Παύση.] Ἂν φύγω, θὰ δημιουργήσω ἀναστάτωση — οὕτως ἢ ἄλλως — κάπου ἀλλοῦ… Τὸ πεπρωμένον φυγεῖν ἀδύνατον!.. Τέρμα!.. Ὁπότε,..  μ έ ν ω.