[Κείμενο ἀπό: Sophoclis Fabulae, recognoverunt brevique adnotatione critica instruxerunt H. Lloyd-Jones et N. G. Wilson, Oxonii e typographeo Clarendoniano 1990, σελ. 214-5, στ. 781-800. Ἀντιβολὴ μέ: Sophocles, Antigone, edited by Mark Griffith, Cambridge University Press, Cambridge 1999, σελ. 99-100, στ. 781-800.]

Ἔρως ἀνίκατε μάχαν,
Ἔρωτ’ ἀνίκητε στὴ μάχη,
Ἔρως, ὃς ἒν κτήμασι πίπτεις,
Ἔρωτα π’ ὁρμᾷς στὰ χτήματα,
ὃς ἐν μαλακαῖς παρειαῖς
καὶ στὰ μαλακὰ τὰ μάγουλα
νεανίδος ἐννυχεύεις,
ξενυχτᾶς τοῦ κοριτσιοῦ,
φοιτᾷς δ’ ὑπερπόντιος ἔν τ’
ποὺ πέρα-δῶθε πᾶς πάνω ἀπ’ τὸν πόντο
ἀγρονόμοις αὐλαῖς·
μές στὶς αὐλὲς τῶν ἀγροτόσπιτων·
καί σ’ οὔτ’ ἀθανάτων φύξιμος οὐδεὶς
κανείς τῶν ἀθανάτων ἀπὸ σένα δὲν ξεφεύγει,
οὔθ’ ἁμερίων σὲ γ’ ἀν-
οὔτ’ ἄνθρωπος μὲ λίγες μέρες γιὰ ζωή,
θρώπων, ὁ δ’ ἔχων μέμηνεν.
καί, σὰ σὲ δέχεται, μανιάζει!

Σὺ καὶ δικαίων ἀδίκους
Σὺ ἄδικους τῶν δίκαιων
φρένας παρασπᾷς ἐπὶ λώβᾳ·
τοὺς λογισμοὺς γυρίζεις σὰ λαβώνῃς·
σὺ καὶ τόδε νεῖκος ἀνδρῶν
σὺ καὶ τῶν ἀντρῶν τὸν τσακωμὸ
ξύναιμον ἔχεις ταράξας·
τὸν ὅμαιμο φουντώνεις!
νικᾷ δ’ ἐναργὴς βλεφάρων
Νικάει ὁ φανερὸς στὰ βλέφαρα
ἵμερος εὐλέκτρου
ἵμερος τῆς ὡραίας πά’ στὴν κλίνη
νύμφας, τῶν μεγάλων †πάρεδρος ἐν ἀρχαῖς†
νύφης -ὁ πάρεδρος τῶν μεγάλων ἀπὸ ξαρχῆς
θεσμῶν· ἄμαχος γὰρ ἐμ-
θεσμῶν· ἐπειδὴ ἀμάχητη [ἤ: γιατὶ ἀπροσμάχητη]
παίζει θεὸς Ἀφροδίτα.
ἐμπαίζει θεά: ἡ  Ἀφροδίτη.