Ἐὰν κατόπιν κάθε ἀναποδιᾶς
ἕνα γλυκὺ μειδίαμα προβαίνῃ
εἰς πικραμένα χείλη,

‘ξεύρεις καλά — πολύ καλά! — ἐσύ
τί νέο καὶ κοπιαστικὸ ‘θὲ ‘νὰ ἔλθῃ
ὄρος  χαρᾶς ἐν τέλει.