Πρώτη ὑφαρπάζεται ἀπ’ τὶς ἐξουσίες ἡ ἐπιλογὴ ὅσων «συζητοῦνται ἀπ’ τὴν κοινὴ γνώμη», ἐκείνων ποὺ ἀποτελοῦν «ἀντικείμενο δημοσίου διαλόγου»· ἐκεῖ πιὰ κάθε νουνεχὴς καλό νὰ ἐπιδεικνύῃ μέγιστη αὐτοσυγκράτηση καὶ νὰ κατακτᾷ θέση προνομιακοῦ παρατηρητῆ – ὅποιοι μιλοῦν, ἄλλωστε, δέ θέλουν νὰ λυθοῦν προβλήματα, ἀλλὰ μέσῳ τοῦ κουρνιαχτοῦ, ποὺ θὰ σηκώσουν, νὰ βρεθοῦν μές στὴ θολούρα τάχιστα σὲ κάποιο θῶκο…
Ἡ «δημόσια» συζήτηση