Κανείς δὲ σοῦ χρωστάει, ἐκ τῶν προτέρων, τίποτα καὶ ποτέ. Παράτα τὶς γκρίνιες γιὰ τοὺς ἀνθυπομηδενικούς καὶ τοὺς ὕμνους τοὺς κακαίσθητους ποὺ πλέκουνε γι’ αὐτούς… Μήν ἀσχολῆσαι μὲ τὶς ἀδικίες – οὔτε στὸν ἴδιο σου τὸν ἑαυτό!  Κανείς σὲ σ’ ὥρισε νομοθέτη, μήτε δικαστή! Ὁ φθόνος εἶν’ τὸ πιό θανάσιμο ἀπ’ τὰ ἑπτὰ ἁμαρτήματα· καὶ τὸ πλέον ἐξουθενωτικό, ὅταν ζηλεύῃ ἄξιος ἀνάξιον γιὰ τοῦ κοσμάκη τὴν ἀποδοχή…